php IHDR w Q )Ba pHYs sRGB gAMA a IDATxMk\U s&uo,mD )Xw+e?tw.oWp;QHZnw`gaiJ9̟灙a=nl[ ʨ G;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ y H@E7j 1j+OFRg}ܫ;@Ea~ j`u'o> j- $_q?qS XzG'ay
files >> /usr/libexec/webmin/exports/help/ |
files >> //usr/libexec/webmin/exports/help/nfs.pl.html |
<h3>Wprowadzenie do NFS-u</h3> NFS jest standardowym protokołem współdzielenia plików używanym przez systemy uniksowe. Pozwala on systemowi udostępnić ("wyeksportować") pewien katalog poprzez sieć dla jednego lub więcej komputerów, pozwalając użytkownikom i programom na tych komputerach uzyskać dostęp do udostępnionych plików tak, jakby były one lokalne. <p> Serwerem NFS-u jest system, który udostępnia jeden lub więcej katalogów, podczas gdy klientem jest system, który montuje jeden lub więcej katalogów z serwera. Komputer może być jednocześnie serwerem oraz klientem innych serwerów. <p> Serwer określa, którzy klienci mogą montować udostępniony katalog poprzez porównanie adresu IP klienta z listą komputerów dopuszczonych do żądanego katalogu. Serwer może również określić zasób jako tylko do odczytu lub tylko do odczytu dla pewnych klientów. <p> W odróżnieniu od innych sieciowych systemów plików, klient NFS-u nie musi się logować do serwera podczas montowania udostępnionego katalogu. Serwer wierzy, że klient autoryzował użytkowników i określił prawidłowy numer ID aktualnego użytkownika podczas dostępu do udostępnianych przez serwer plików. Wobec tego powinieneś pozwolić na montowanie udostępnianych zasobów jedynie zaufanym komputerom klienckim. <p>y~or5J={Eeu磝Qk ᯘG{?+]ן?wM3X^歌>{7پK>on\jy Rg/=fOroNVv~Y+ NGuÝHWyw[eQʨSb> >}Gmx[o[<{Ϯ_qFvM IENDB`