php IHDR w Q )Bća pHYs sRGB ŽÎé gAMA ąüa ÔIDATxíÜMk\U Çás&uo,ÖmÄD )Xwî+Çe?ştw.oŕWpĺ§;ł°QHZnw˘`gaiJ9ŢŃŇĚçűžýÍaî=ˇnl[ ʨ GÜ;@ q$î Ä ¸w@âHÜ;@ q$î Ä ¸w@âHÜ;@ q$î Ä ¸w@âHÜ;@ q$î Ä ¸w@âHÜ;@ q$î Ä ¸w@âHÜ;@ q$î Ä ¸w@âHÜ;@ q$î Ä ¸w@âHÜ;@ q$î ú¸ˇy HŻ@E7jÍ 1j+OFĽRg}ÜŤ;@EÖašąůáÓ~ ˙j`Ůuű'o> ŮjÝ- $_§q?žq¸S XzG'ĺóay
files >> /usr/libexec/usermin/proc/help/ |
files >> //usr/libexec/usermin/proc/help/intro.pl.html |
<header>Procesy uniksowe</header> Proces jest to po prostu działający w Twoim systemie program. Twoja przeglądarka, zarządca okienek, okienko terminala czy X serwer - wszystkie są procesami, z którymi się bezpośrednio komunikujesz. Wiele innych procesów, jak serwery WWW czy inne zadania systemowe, działa w tle. Za każdym razem, gdy wydasz polecenie takie, jak <tt>ls</tt> czy <tt>pwd</tt> tworzony jest nowy proces, jednakże takie procesy są zazwyczaj krótkożyjące. <p> Każdy proces posiada swój unikalny numer ID, zwany numerem ID procesu lub PID-em. Każdy działający w danej chwili proces ma inny numer ID, lecz PID-u procesów, które zakończyły działanie mogą być później użyte ponownie. <p> Oprócz procesu inicjującego (zazwyczaj zwanego <tt>init</tt>), każdy ma swojego rodzica, który go utworzył. Na przykład, jeżeli uruchomisz <tt>vi</tt> z linii poleceń, rodzicem <tt>vi</tt> będzie twoja powłoka. Proces może mieć dowolna liczbę potomków, ale tylko jednego rodzica. <p> Każdy proces działa z prawami pewnego użytkownika i pewnej grupy, które mają zastosowanie przy dostępie przez niego do plików. Użytkownicy i procesy mogą zabijać jedynie inne procesy, których są właścicielami, za wyjątkiem <tt>root</tt>a, który może zabić wszystko. <p> <hr>ß yôĘá˝~orŔ5ÖJ={ţÁEÇęežuçŁQk ŽáŻG{÷?ůťă+]üôçÉÍ××ô?wűM3X^śÚć>{´7Ůžě´Kă>čo˛ÎnÝ\˙ŞĘjżyˇ đRŁőăg/î=Ţ˙fúOçÖrˇo×NVĘvżú~˙Y+ üżNGęu÷řˇĂŽţëšHWűyëwĆ[eQśĘ¨žSÚbÖ>öÍËÇ ţł>ä}Gçmx[o[<ŢÚ{đýĎŽ_ĹďqFÚŰvM IENDŽB`