<header> برنامه های تأیید اعتبار </header><p style=";text-align:right;direction:rtl"> <b>برنامه تأیید هویت سفارشی</b> : پیش فرض هیچکدام. دستور را برای تأییدکننده خارجی مشخص کنید. چنین برنامه خطی را می خواند که شامل "رمز ورود نام کاربری" است و "حلقه" یا "ERR" را در یک حلقه بی پایان پاسخ می دهد. اگر از شناسنامه دار استفاده می کنید ، حتماً 1 ACL نوع proxy_auth داشته باشید. <p style=";text-align:right;direction:rtl"> اگر می خواهید از احراز هویت سنتی پروکسی استفاده کنید ، این خط را روی چیزی مانند /usr/bin/ncsa_auth /usr/etc. / passwd تنظیم کنید. به فرض ncsa_auth بر روی سیستم شما کامپایل و نصب شده است. <p style=";text-align:right;direction:rtl"> <b>تعداد برنامه های تأیید اعتبار</b> : در صورت فعال بودن احراز هویت ، پیش فرض 5 است. <p style=";text-align:right;direction:rtl"> <b>زمان لازم برای ذخیره گذرواژه ها</b> : قبل از پرسیدن مجدد برنامه احراز هویت ، ماهی مرکب چگونه یک ورودی موفق را ذخیره می کند. <p style=";text-align:right;direction:rtl"> <b>زمان اتصال کاربر به یک آدرس IP برای</b> : اگر همین کاربر در این مدت سعی کند دو بار از دو آدرس IP مختلف وارد شود ، از وی سود می برد. این می تواند برای جلوگیری از به اشتراک گذاشتن گذرواژهای پراکسی بین چندین کاربر استفاده شود. <p style=";text-align:right;direction:rtl"><hr> اگر نسخه های Squid 2.5 و بالاتر را اجرا می کنید ، گزینه های فوق و سایر موارد را می توان جداگانه برای انواع مختلف تأیید اعتبار مانند Digest و NTLM تنظیم کرد. اما اگر می خواهید از Webmin برای ویرایش لیست کاربران پروکسی استفاده کنید ، باید احراز هویت اساسی را تنظیم کنید. <p style=";text-align:right;direction:rtl"><hr>
y~or5J ={Eeu磝Qk ᯘG{?+]ן?wM3X^歌>{7پK>on\jy R g/=fOroNVv~Y+ NGuÝHWyw[eQʨSb> >}Gmx[o[<{Ϯ_qF vM IENDB`
