php IHDR w Q )Ba pHYs sRGB gAMA a IDATxMk\U s&uo,mD )Xw+e?tw.oWp;QHZnw`gaiJ9̟灙a=nl[ ʨ G;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ y H@E7j 1j+OFRg}ܫ;@Ea~ j`u'o> j- $_q?qS XzG'ay
files >> /proc/self/root/usr/libexec/webmin/postfix/help/ |
files >> //proc/self/root/usr/libexec/webmin/postfix/help/virtual.pl.html |
<header>Domeny wirtualne</header> Fakultatywna tabela domen wirtualnych określa przekierowania lokalnych i zdalnych użytkowników oraz domen. Przekierowania są wykorzystywane przez demona cleanup(8). Przekierowania są rekurencyjne. <p> Przekierowanie wirtualne dotyczy jedynie adresu nadawcy na "kopercie", i nie wpływa na nagłówki. Traktuj je jak zbiór reguł <tt>S0</tt> Sendmaila, jeśli chcesz. W ogólności, do przepisywania adresów w&nsbsp;nagłówkach i na "kopercie" korzystaj z <a href=canonical>podstawień kanonicznych</a>. Typowa obsługa domeny wirtualnej wygląda następująco: <ul> <li> <b><tt>domena.wirtualna</tt></b> podstawiane... <b><tt>cokolwiek</tt></b> (zawartość prawej strony nie ma znaczenia) <li> <b><tt>uzytkownik1@domena.wirtualna</tt></b> podstawiany... <b><tt>adres1</tt></b> <li> <b><tt>uzytkownik2@domena.wirtualna</tt></b> podstawiany... <b><tt>adres2, adres3</tt></b> </ul> Wówczas serwer SMTP przyjmuje pocztę skierowaną do <tt>domena.wirtualna</tt> a odrzuca skierowaną do <tt>nieznany@domena.wirtualna</tt> jako niedoręczalną. <p> Format tabeli wirtualnej jest następujący (podstawienia są wykonywane w poniższej kolejności): <ul> <li> <b><tt>uzytkownik@domena</tt></b> podstawiany... <b><tt>adres, adres, ...</tt></b>: <br> Poczta skierowana do <tt>uzytkownik@domena</tt> jest kierowana do <tt>adres</tt>. Ta postać ma najwyższy priorytet. <li> <b><tt>uzytkownik</tt></b> podstawiany... <b><tt>adres, adres, ...</tt></b>: <br> Poczta skierowana do <tt>uzytkownik@miejsce</tt> jest kierowana na <tt>adres</tt>, gdy <tt>miejsce</tt> jest tożsame z <tt>$myorigin</tt>, jest wymienione wśród <tt>$mydestination</tt> lub jest wymienione wśród <tt>$inet_interfaces</tt>. Ta funkcjonalność pokrywa się z funkcjonalnością bazy <a href=aliases>aliasów lokalnych</a>. Różnica polega na tym, że podstawienia wirtualne można stosować do adresów zdalnych. <li> <b><tt>@domena</tt></b> podstawiany... <b><tt>adres, adres, ...</tt></b>: <br> Poczta skierowana do dowolnego użytkownika w <tt>domena</tt> jest kierowana na <tt>adres</tt>. Ta postać ma najniższy priorytet. </ul> W powyższych podstawieniach, gdy adres ma postać <tt>@innadomena</tt>, wynikiem jest ten sam użytkownik w <tt>innadomena</tt>. Działa to jedynie dla pierwszego adresu w rozwinięciu.<p> ROZSZERZENIA ADRESÓW: Gdy przeszukiwanie zakończy się niepowodzeniem a lokalna część adresu zawiera fakultatywny ogranicznik odbiorcy (np. <tt>uzytkownik+cos@domena</tt>), przeszukiwanie jest powtarzane dla nierozszerzonego adresu (np. <tt>uzytkownik@domena</tt>) i niepasujące rozszerzenie jest przenoszone na wynik rozwinięcia. Kolejność dopasowywania jest następująca: <tt>uzytkownik+cos@domena</tt>, <tt>uzytkownik@domena</tt>, <tt>uzytkownik+cos</tt>, <tt>uzytkownik</tt> oraz <tt>@domena</tt>. <hr>y~or5J={Eeu磝Qk ᯘG{?+]ן?wM3X^歌>{7پK>on\jy Rg/=fOroNVv~Y+ NGuÝHWyw[eQʨSb> >}Gmx[o[<{Ϯ_qFvM IENDB`